پوست چگونه کمبود ویتامین شما را نشان می دهد؟ چگونه؟ - خبر آزمون

در این نوشته، 10 دانستنی علمی درباره نشانه های کمبود ویتامین در پوست و راه های جبران آن را آنالیز خواهیم کرد.

1- خشکی شدید و پوسته پوسته شدن پوست می تواند نشانه کمبود ویتامین A باشد

ویتامین A یکی از مهم ترین مواد مغذی برای حفظ سلامت پوست است، زیرا نقش کلیدی در بازسازی سلولی و فراوری چربی طبیعی پوست دارد. افرادی که دچار کمبود این ویتامین هستند، اغلب با خشکی بیش از حد، پوسته پوسته شدن و حتی ترک های پوستی روبرو می شوند. کمبود ویتامین A بعلاوه می تواند باعث ضخیم شدن غیرطبیعی پوست و ایجاد زخم های دیرترمیم شونده گردد. برای جبران این کمبود، مصرف غذاهایی مانند هویج، اسفناج، جگر و لبنیات توصیه می گردد. بعلاوه، مصرف مکمل های ویتامین A در صورت تجویز پزشک می تواند به بهبود کیفیت پوست یاری کند.

2- جوش های مداوم و قرمزی پوست ممکن است به کمبود ویتامین B منجر گردد

گروه ویتامین های B، به ویژه ویتامین B2 (ریبوفلاوین)، B3 (نیاسین) و B6 (پیریدوکسین)، نقش مهمی در کنترل التهاب های پوستی دارند. افرادی که کمبود این ویتامین ها را تجربه می نمایند، اغلب دچار آکنه های سرسخت، قرمزی پوست و تحریک پذیری زیاد در ناحیه گونه ها و پیشانی می شوند. پژوهش ها نشان داده اند که ویتامین B3 به تقویت سد محافظتی پوست یاری نموده و قرمزی ناشی از التهاب را کاهش می دهد. برای جلوگیری از این مسائل، مصرف غذاهای غنی از ویتامین های گروه B مانند تخم مرغ، گوشت، مغزها و سبزیجات برگ دار توصیه می گردد.

3- زخم های دیرترمیم شونده و خونریزی لثه می توانند نشانه کمبود ویتامین C باشند

ویتامین C به عنوان یکی از قوی ترین آنتی اکسیدان ها، نقش مهمی در فراوری کلاژن و حفظ خاصیت ارتجاعی پوست دارد. کمبود این ویتامین می تواند باعث کند شدن روند ترمیم زخم ها، افزایش کبودی های پوستی و حتی خونریزی لثه ها گردد. مطالعات نشان داده اند که افرادی که به مقدار کافی ویتامین C دریافت نمی نمایند، بیشتر در معرض پیری زودرس، ایجاد چین وچروک و کاهش استحکام پوست هستند. برای جبران این کمبود، مصرف مرکبات، فلفل دلمه ای، کیوی و انواع توت ها توصیه می گردد. بعلاوه، استفاده از مکمل های ویتامین C می تواند به تقویت بافت های پوست و افزایش شفافیت آن یاری کند.

4- رنگ پریدگی پوست ممکن است ناشی از کمبود آهن باشد

کمبود آهن یکی از دلایل شایع رنگ پریدگی پوست و از دست دادن شادابی طبیعی آن است. آهن در فراوری هموگلوبین، که اکسیژن را به سلول های بدن می رساند، نقش حیاتی دارد. هنگامی که بدن با کمبود آهن روبرو می گردد، جریان خون به پوست کاهش می یابد و باعث می گردد که رنگ پوست کدر و بی روح به نظر برسد. بعلاوه، افرادی که دچار کمبود آهن هستند، ممکن است با مسائلی مانند ترک خوردن گوشه های لب و شنمایندگی ناخن ها روبرو شوند. برای پیشگیری از این مشکل، مصرف غذاهای غنی از آهن مانند گوشت قرمز، عدس، اسفناج و تخم مرغ توصیه می گردد.

5- لکه های تیره و افزایش حساسیت به نور می توانند نشانه کمبود ویتامین D باشند

ویتامین D به عنوان یکی از مهم ترین ویتامین ها برای سلامت پوست، به جلوگیری از التهاب و حفظ تعادل چربی پوست یاری می نماید. کمبود این ویتامین می تواند باعث بروز لکه های تیره، افزایش حساسیت به نور خورشید و حتی ایجاد خشکی و خارش در پوست گردد. مطالعات نشان داده اند که سطح پایین ویتامین D ممکن است با افزایش احتمال بروز بیماری های پوستی مانند پسوریازیس و اگزما مرتبط باشد. برای جبران این کمبود، قرار گرفتن در معرض نور خورشید به مدت 10 تا 20 دقیقه در روز، مصرف ماهی های چرب، تخم مرغ و لبنیات غنی شده توصیه می گردد.

6- ترک های گوشه دهان و خشکی لب می توانند نشانه کمبود ویتامین B2 باشند

ویتامین B2 (ریبوفلاوین) یکی از ویتامین های کلیدی برای حفظ سلامت پوست و غشاهای مخاطی است. افرادی که با کمبود این ویتامین روبرو هستند، اغلب دچار ترک های دردناک در گوشه های دهان، خشکی و ترک خوردگی لب ها می شوند. این علائم معمولاً با قرمزی و التهاب در اطراف دهان همراه است که در بعضی موارد می تواند به زخم های کوچک و سوزناک تبدیل گردد. ویتامین B2 نقش مهمی در متابولیسم انرژی و عملکرد صحیح سلول های پوستی دارد و کمبود آن می تواند موجب خشکی و حساسیت شدید پوست گردد. برای پیشگیری از این مشکل، مصرف مواد غذایی مانند شیر، ماست، تخم مرغ، بادام و سبزیجات برگ دار توصیه می گردد.

7- کبودی های مکرر روی پوست ممکن است ناشی از کمبود ویتامین K باشد

ویتامین K نقش کلیدی در انعقاد خون و ترمیم بافت های بدن دارد. کمبود این ویتامین می تواند باعث گردد که بدن در برابر کوچک ترین ضربه ها دچار کبودی گردد، حتی بدون علت تعیین. این کبودی ها به طور ناگهانی ظاهر شده و مدت زیادی طول می کشند تا بهبود یابند. علاوه بر این، ویتامین K در کاهش التهاب های پوستی و جلوگیری از بروز رگ های واریسی نیز مؤثر است. کمبود این ویتامین می تواند باعث افزایش احتمال خونریزی های غیرطبیعی و تأخیر در بهبود زخم ها گردد. مصرف مواد غذایی مانند کلم، اسفناج، بروکلی، تخم مرغ و جگر به افزایش سطح این ویتامین در بدن یاری می نماید.

8- شوره سر و خارش پوست سر می تواند نشانه کمبود ویتامین B7 (بیوتین) باشد

بیوتین (ویتامین B7) برای رشد سلول های پوستی و سلامت مو و ناخن ها لازم است. افرادی که به طور مداوم با شوره سر، خارش پوست سر و ریزش مو روبرو هستند، ممکن است دچار کمبود این ویتامین باشند. بیوتین به تقویت فولیکول های مو یاری می نماید و باعث کاهش شنمایندگی ناخن ها و بهبود کیفیت پوست می گردد. کمبود این ویتامین می تواند باعث خشکی پوست، قرمزی و پوسته پوسته شدن نواحی مختلف بدن، به ویژه اطراف بینی و دهان گردد. برای جلوگیری از این مشکل، مصرف غذاهای سرشار از بیوتین مانند تخم مرغ، مغزها، ماهی سالمون و آووکادو توصیه می گردد.

9- ایجاد زخم های دهانی و التهاب زبان ممکن است به علت کمبود ویتامین B12 باشد

ویتامین B12 برای فراوری سلول های قرمز خون و حفظ سلامت سیستم عصبی لازم است. کمبود این ویتامین می تواند باعث ایجاد زخم های دهانی، التهاب زبان و احساس سوزش در دهان گردد. زبان ممکن است قرمز، متورم و براق به نظر برسد و حساسیت آن نسبت به غذاهای گرم و تند افزایش یابد. این کمبود معمولاً در گیاه خواران و افرادی که به مقدار کافی گوشت، تخم مرغ و لبنیات مصرف نمی نمایند، بیشتر دیده می گردد. علاوه بر علائم پوستی، کمبود ویتامین B12 می تواند منجر به ضعف، خستگی و کاهش تمرکز گردد. برای پیشگیری، مصرف مواد غذایی حیوانی و در صورت احتیاج، استفاده از مکمل های B12 تحت نظر پزشک توصیه می گردد.

10- تیرگی و حلقه های زیر چشم ممکن است به کمبود آهن یا ویتامین E مرتبط باشد

حلقه های تیره زیر چشم می توانند دلایل متعددی داشته باشند، اما یکی از مهم ترین آن ها کمبود آهن و ویتامین E است. کمبود آهن باعث کاهش اکسیژن رسانی به بافت های بدن شده و موجب می گردد که پوست اطراف چشم تیره تر به نظر برسد. از سوی دیگر، ویتامین E یک آنتی اکسیدان قوی است که به کاهش استرس اکسیداتیو و بهبود خاصیت ارتجاعی پوست یاری می نماید. افرادی که به طور مداوم دچار تیرگی و گودی زیر چشم هستند، ممکن است احتیاج به مصرف بیشتر غذاهای غنی از آهن مانند گوشت قرمز، عدس و اسفناج داشته باشند. بعلاوه، مصرف بادام، تخمه آفتابگردان و روغن های گیاهی که سرشار از ویتامین E هستند، می تواند به کاهش این مشکل یاری کند.