آشنایی با غذاهای محلی لاهیجان - خبر آزمون

مختصری درباره شهر لاهیجان بدانید :

لاهیجان (به گیلکی: لاجؤن) مرکز شهرستان لاهیجان ، بزرگترین شهر شرق استان گیلان و نود و پنجمین شهر پرجمعیت ایران می باشد . این شهر در ناحیه کوهپایه ای واقع شده است و تپه ماهورهای آن را بوته های چای پوشانده است. این شهر در شرق سفیدرود و در ارتفاع 4 متری واقع شده است. این شهر در سال 2017 با 220٬000 نفر جمعیت دومین شهر پرجمعیت گیلان (پس از رشت) بوده و اکنون تخمین زده می گردد نزدیک به 220000 نفر همراه با احتساب حومه جمعیت داشته باشد،

لاهیجان یا به حق عروس گیلان یکی از شهرهای زیبای شرق استان گیلان است و معنی نام آن بر اساس شواهد قدیمی شهر ابریشم بوده است. لاهیجان یکی از قدیمی ترین شهرهای گیلان است که در زمان حمله مغول ویران می گردد ولی پس از آن مجدداً رونق یافته و مرکز تولید ابریشم، برنج و ذرت و بعلاوه مرکبات می گردد. طلایی ترین دوران شکوفایی این شهر در قرن نهم هجری بوده است.

دومین دوره طلایی لاهیجان در نیمه دوم قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم شروع شده است که توسعه تجارت ابریشم و کشت چای منجر به تجدید حیات شهر شده است. در 1902 ، اولین کشت چای به ابتکار کاشف السلطنه کنسول وقت ایران در هند در این شهر انجام شد. از آن پس تپه های لاهیجان تدریجاً از باغات چای پوشیده شد و کارخانه ها برای تولید چای در شهر و حومه آن تأسیس شدند (اولین کارخانه در 1932 تأسیس شد).

فاصله تهران تا لاهیجان در حدود 350 کیلومتر هست و برترین راستا، استفاده از آزادراه های تهران-کرج، کرج - قزوین و قزوین-رشت هست که قبل از رسیدن به رشت می بایست از آزادراه خارج شده و از جاده سنگر- سیاهکل به سوی شرق و به سمت لاهیجان ادامه راستا داد.

لباس مردم محلی این خطه از کشورمان جزو زیباترین و رنگارنگ ترین لباس های محلی در کشور و حتی دنیا است. لباس محلی مردان لاهیجان نمت کلاه، جلیقه (جلقته)، شلوار، چوموش (یا چموش که کفش چرم ساده ای است) و کت است که بسته به فصل جنس و ضخامت آن ها تفاوت دارد. زنان نیز روسری و سربند، پیراهن، کت، الجاقبا، دامن، گردتومان، جلیقه (جرقده)، چادر کمر، چادر شب، کفش و جوراب می پوشند.

غذاهای سنتی لاهیجان

غذاهای محلی لاهیجان همانند مرغ و آلوی لاهیجان، میرزا قاسمی، خورشت سبزی فسنجان و شیش انداز گیلکی و خوش طعم و به یادماندنی هستند

مرغ و آلوی لاهیجان

شمالی ها در پخت انواع غذا با مرغ و چاشنی های مختلف تخصص دارند. از مرغ های ترش همراه با سبزیجات محلی گرفته تا مرغ هایی که با آلو و رب های نارنج و انار طبخ می شوند. این خورش با چند نوع رب ترش و شیرین پخته می شد تا مزه ملس و لذیذی پیدا کند. خورش مرغ و آلو خورشی مجلسی و مختص مردم لاهیجان است.

برای تهیه مرغ و آلوی لاهیجانی پیاز و سیر را نگینی خرد کنید و با زردچوبه و فلفل تفت دهید. آلو را خیس کنید، آب آن را خالی کنید و سپس آن را درون قابلمه بریزید. رب انار، رب نارنج و برگه زردآلو خیس شده را هم اضافه کنید و تفت دهید. نصف لیوان آب جوش اضافه کنید و بگذارید موادتان کاملا باهم مخلوط شوند و یک مایه یک دست داشته باشید. حالا مرغ را اضافه کنید. یک لیوان آب جوش دیگر اضافه کنید و بگذارید خورش روی حرارت کم یک ساعت بپزد و جا بیفتد. بهتر است از آلوی سیاه برای این غذا بهره ببرید.

خورشت سبزی فسنجان لاهیجان

خیلی از غذاهای سنتی که ما می شناسیم و سال هاست که آنها را پخته ایم مدل های دیگری هم دارند؛ خورشت سبزی فسنجان نمونه ای از این دست غذاهای خوش طعم و مختص گیلان است.

پیاز را به همراه نمک و فلفل به گوشت بیفزایید و خوب ورز دهید. در یک کاسه کوچک اندازهی آب بریزید و کنار دستتان بگذارید. از گوشت به میزان یک فندق بردارید. کف دست را خیس کنید و گوشت را به صورت توپ کوچکی گرد کنید. همه گوشت را به این صورت آماده کنید. در یک تابه اندازه مناسبی روغن بریزید و روی حرارت ملایم بگذارید. گوشت های قلقلی را در روغن تفت دهید. در تابه را بگذارید تا کوفته ریزه ها بپزند.

در قابلمه ای مناسب اندازهی روغن بریزید و روی حرارت بگذارید. پیازها را در روغن سرخ کنید تا طلایی رنگ شوند. هویج را رنده کنید. سبز ی های خرد شده را به همراه گردوی آسیاب شده و هویج رنده شده به قابلمه اضافه کنید و خوب تفت دهید. وقتی گردو به روغن افتاد، 2 پیمانه آب جوشیده به مواد اضافه کنید و در قابلمه را بگذارید. حدود نیم ساعت صبر کنید تا مواد روی حرارت ملایم بپزند. بعد از این مدت رب انار را همراه کمی نمک اضافه کنید و هم بزنید. بعد از حدود 2 ساعت که خورش خوب به روغن افتاد، کمی شکر (به دلخواه) به خورش اضافه کنید. حالا نوبت اضافه کردن کوفته های گوشت است که پخته بودید. بعد از اضافه کردن آنها بهتر است خورش نیم ساعت دیگر هم بجوشد تا خوب جا بیفتد.

شیش انداز گیلکی

مغز گردو را دو بار چرخ کنید تا کاملا نرم گردد. پیاز رنده شده را با یک قاشق سوپ خوری روغن تفت دهید تا طلایی گردد. سپس مغز گردو را به آن اضافه کنید و با پیاز تفت دهید. پس از آن 3 لیوان آب سرد به آن ها اضافه کنید و بگذارید مغز گردو با شعله ملایم بپزد. بادمجان ها را پوست گرفته و آنها را به میزان یک بند انگشت خرد کنید. سپس کمی نمک روی بادمجان ها بپاشید و در آبکش قرار دهید تا آب سیاه آنها خارج گردد. در آخر آنها را سرخ نموده و با رب انار رقیق شده، به مغز گردو اضافه کنید. این غذا باید کمی آبدار و جا افتاده سرو گردد.

میرزا قاسمی

میرزا قاسمی به وسیله محمد قاسم خان که در زمان ناصرالدین شاه قاجار والی حاکم رشت بود، ابداع شده و به وسیله وی توسعه یافت و نام وی را بر خود گرفت.

بادمجان ها را کباب کنید، سپس پوست آن ها را کنده و سرهای بادمجان ها را جدا کنید؛ پس از آن بادمجان ها را ساطوری نمایید. گوجه فرنگی هارا در آب جوش ریخته و پوست آنها را بگیرید، سپس آنها را خرد کرد و سیر کوبیده را داخل روغن داغ بریزید تا کمی سرخ شوند. سپسبادمجان ها و گوجه های آماده شده را به همان تابه اضافه نموده و سرخ کنید. حال کمی نمک و فلفل به آن اضافه نموده و مایه را در یک طرف تابه قرار دهید. در طرف دیگر خالی تابه تخم مرغ ها را شکسته و مخلوط کنید و آنقدر هم بزنید تا بسته شده و سرخ گردد. بعد بادمجان ها و تخم مرغ ها (یعنی تمام محتویات تابه) را با هم مخلوط می کنید.