راجع به پیوند پوست چه میدانید؟

به گزارش خبر آزمون، پیوند پوست، نوعی عمل جراحی است که شامل برداشتن پوست از یک ناحیه از بدن و انتقال آن یا پیوند به ناحیه دیگری از بدن می گردد. این جراحی ممکن است در مواردی که بخشی از بدن به علت سوختگی، آسیب دیدگی یا بیماری، پوشش محافظتی پوست خودش را از دست داده باشد، صورت بگیرد.

راجع به پیوند پوست چه میدانید؟

پیوند پوست

پیوند، با هدف انتقال هر گونه بافت در بدن و تغذیه بافت بدون اتصال عروقی و عصبی، در نظر گرفته می گردد. با ترمیم رگ ها در ناحیه ای از بدن که این قطعه بافت حمل می گردد، امکان تغذیه وجود ندارد. این بافت ها به واسطه روشی به نام انتشار از بافت های اطراف و رگ های مویرگی آنها تغذیه می گردد و شکل گیری عروق تازه در طول زمان مشاهده می گردد.

پیوند ها، در ضخامت نازک و مقادیر کم به منظور جلوگیری از مسائل تغذیه ای استفاده می گردد. در نهایت، هدف آن حفظ و پذیرش بیشترین میزان در قسمت تازه است. اغلب بافت هایی که از پیوند استفاده می گردد پوست، غضروف، استخوان، رگ، عصب، فاسیا، چربی، درم، ریشه مو، بستر ناخن و سلول های بنیادی است.

به طور کلی، یک نمونه بافت به عنوان پیوند استفاده می گردد، اما در بعضی موارد 3-2بافت به صورت همزمان به عنوان پیوند استفاده می گردد. بافت هایی که پیوند کامپوزیتی نامیده می شوند، بیشتر به شکل درموفیت (چربی زیر جلدی)، پوست و غضروف (منحنی گوش) استفاده می گردد.1

انواع پیوند پوست

دو نوع کلی پیوند پوست وجود دارند که عبارتند از:
پیوند با لایه بالایی پوست
پیوند با لایه بالایی پوست، شامل برداشتن لایه بالایی پوست یا همان اپیدرم و بعلاوه بخشی از لایه عمیق پوست است که درم نامیده می گردد. این لایه ها از محل اهدا نماینده گرفته می گردد. سپس در منطقه ای که پوست آسیب دیده است قرار می گیرد. پیوند با لایه بالایی پوست، معمولاً از قسمت جلویی یا خارجی ران، شکم، باسن یا کمر برداشته می شوند.

از پیوند با لایه بالایی پوست، برای پوشاندن منطقه ها وسیع استفاده می گردد. این پیوندها شنماینده بوده و معمولاً ظاهری براق یا صاف دارند. بعلاوه ممکن است از پوست مجاور کم رنگ تر به نظر برسند. پیوند با لایه بالایی پوست، به راحتی رشد نمی نمایند، بنابراین بچه هایی که تحت این جراحی قرار می گیرند ممکن است با بزرگتر شدن به پیوندهای پوستی دیگری احتیاج داشته باشند.

پیوند با لایه بالایی پوست، متداول ترین روش پیوند بافت در جراحی پلاستیک است. با این حال، پیوند ضخامت شکاف احتمالاً منجر به انقباض زخم، زخم هایپرتروفیک، بی نظمی رنگدانه ها می گردد و بیشتر مستعد ضربه هستند.

پیوند با ضخامت کامل
پیوند با ضخامت کامل، شامل برداشتن همه اپیدرم و درم از ناحیه اهدا نماینده است. پوست مورد احتیاج برای این جراحی ها معمولاً از شکم، کشاله ران، بازو یا ناحیه بالای ترقوه گرفته می گردد.

از پیوندهای با ضخامت کامل به طور کلی برای زخم های کوچک در قسمت های بسیار قابل مشاهده بدن مانند صورت استفاده می گردد. برخلاف گرافت های با ضخامت شکاف، گرافت های تمام ضخامت به خوبی با پوست اطراف خود ترکیب می شوند و نتیجه زیبایی بیشتری خواهند داشت.

از پیوندهای با ضخامت کامل بیشتر در صورت و دست استفاده می گردد. در نظر گرفتن قوام، ضخامت، رنگ و بافت با نقص های روی سطح صورت بسیار مهم است. به عنوان مثال، پوست پلک، که نازک است و تعداد کمی غده دارد، بهتر است با پوست پلک مخالف جایگزین گردد. در حالی که پوست بینی ضخیم و دارای عناصر غده ای زیاد است و بهتر است با پوست ضخیم تری از ناحیه چین بینی یا ناحیه شنوایی قدامی پوشانده گردد.

محل مشترک اهدا نماینده در جراحی دست شامل نواحی چین مچ دست و چین آرنج است. پیوند با ضخامت کامل برای بیشتر زخم ها در بچه ها ترجیح داده می گردد. زیرا پیوندها با کودک در حال رشد، رشد می نمایند و خطر انقباض اسکار را کاهش می دهند.2

از پیوند پوست در کدام موارد استفاده می گردد؟

اغلب پیوند های مورد استفاده در جراحی پلاستیک، پیوند پوست هستند. گرافت پوست در میان مردم به عنوان پیوند پوست شناخته می گردد. پیوند پوست در مواردی که کمبود بافت ممکن است رخ دهد استفاده می گردد:

پس از سوختگی های عمیق

در بستن زخم های باز پس از عمل جراحی تومور پوست

زخم های مزمن

در زخم هایی که پس از جراحی دست نمی توانند با بافت اطراف بسته شوند

قسمت هایی که به دلیل تروما پوست کمی دارند

زخم های باز پس از انقباض.1

فواید پیوند پوست (گرافت پوستی)

حفظ عملکرد پوست

جلوگیری از بد شکلی، جمع شدگی و تغییر حالت اندام

جلوگیری از ایجاد گوشت اضافی در زخم

بهبود سریع تر پوست

کاهش خطر عفونت3

عوارض پیوند پوست (گرافت پوستی)

خونریزی، عفونت، آسیب های عصبی، پس زدن پیوند از عوارض پیوند است و فرد باید تا ماهها از پوست خود محافظت کامل را عمل آورد.

موفقیت پیوند هنگامی است که خون رسانی و شرایط ایجاد جریان خون از منطقه گیرنده برای پوست پیوندی فراهم گردد که برای این منظور از دو روش باز و بسته استفاده می گردد .

در نوع باز، روی محل پیوند شده با گاز مرطوب پوشانده نگه داشته می گردد و هر 2تا 3ساعت یکبار تعویض می گردد و مرتباً مرطوب نگه داشته می گردد .48تا 72ساعت اول باید پیوند بی حرکت باشد و این روش یاری می نماید که پیشرفت خونرسانی پوست، زیر نظر باشد و اگر در زیر پیوندخون یا ترشح جمع گردد بتوان آن را تخلیه کرد و پیوند را به جای اول خود بر گرداند .

در روش بسته، ناحیه عمل شده بی حرکت می گردد و در افراد مسن و بچه ها که به خوبی همکاری ندارند استفاده می گردد .یک بانداژ فشاری با فشار مختصر روی پیوند انجام می گردد تا امکان جمع شدن ترشحات در زیر پیوند به حداقل برسد .اولین تعویض پانسمان 5-3روز بعد از عمل انجام می گردد.محل پیوند اگر ترشح یا بوی بد داشت تعویض پانسمان زودتر انجام می گردد .

اگر پیوند از محل خود جداست با گاز مرطوب شده از طریق سرم نمکی آن را مرطوب نگه می داریم تا مجدداً پزشک آن را در محل خود قرار دهد در طی 5-3 روز اول جا به جا کردن بیمار باید با احتیاط انجام گردد . تا حد امکان عضو پذیرنده باید بالا تر قرار داده گردد تا از فشار روی ناحیه، جلوگیری گردد.

بعد از 7-5 روز می توان عضو پیوند شده را ورزش داد. عضو از جهت خونریزی و عفونت ، بو و ترشحات نامطبوع تحت نظر باشد.3

پینوشتها

1.www.zakhmplus.com

2.www.pezeshket.com

3.www.tavanafarin.com

منبع: راسخون
انتشار: 12 آذر 1400 بروزرسانی: 12 آذر 1400 گردآورنده: kbazmoon.ir شناسه مطلب: 12

به "راجع به پیوند پوست چه میدانید؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "راجع به پیوند پوست چه میدانید؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید