ارتفاع زدگی و نکاتی برای پیشگیری از آن (قسمت دوم) - خبر آزمون

بیماری ارتفاع یا ارتفاع زدگی ناشی از کاهش میزان اکسیژن هوا در ارتفاعات بالا است. این عارضه اغلب افرادی را که در ارتفاعات پایین زندگی می نمایند و به ارتفاعات 2500 متر و بالاتر سفر می نمایند، گرفتار می نماید.

با رعایت این نکات می توانید تا حدی از بروز این مشکل پیشگیری کنید:

به آرامی بالا بروید و ارتفاع را افزایش دهید. اگر قصد دارید به منطقه ها مرتفع سفر کنید، باید این افزایش ارتفاع را به آرامی انجام دهید. بدن انسان به 3 تا 5 روز زمان احتیاج دارد تا با شرایط ارتفاعات بالای 2500 متر تطبیق پیدا کند. اگر به جایی سفر می کنید که علائم نشان دهنده ارتفاع ندارد، ارتفاع سنج تهیه کنید یا از ساعت هایی بهره ببرید که این قابلیت را دارند. این وسایل را می توانید از فروشگاه های لوازم کوه نوردی خریداری کنید.

در یک روز بیش از 2700 متر بالا نروید. به ازای هر 1000 متر افزایش ارتفاع، یک روز را برای تطبیق بدن در نظر بگیرید.

استراحت کنید. یکی دیگر از شیوه های مبارزه با ارتفاع زدگی استراحت کردن است. سفرهای داخلی و خارجی به تنهایی می توانند الگوی خواب فرد را به هم بریزند. این اختلال در خواب می تواند به خستگی و کمبود آب بدن منجر گردد که احتمال ابتلا به ارتفاع زدگی را افزایش می دهند.

قبل از آغاز صعود، یک یا دو روز زمان برای استراحت و عادت کردن به شرایط تازه برنامه ریزی کنید. در این مدت الگوی خواب شما هم اصلاح خواهد شد. به خصوص اگر در سفر خارجی هستید.

داروهای پیشگیرانه مصرف کنید. قبل از آغاز سفر به ارتفاعات بالا با پزشک خود مشورت کنید. درباره سوابق پزشکی و سفر خود به پزشک اطلاع بدهید. در صورتی که حساسیت نداشته باشید، پزشک داروی استازولامید تجویز خواهد نمود.

این دارو یکی از داروهای تایید شده به وسیله سازمان غذا و داروی آمریکا است که برای پیشگیری و درمان کوه گرفتگی تجویز می گردد.

تست گلبول قرمز بدهید. قبل از آغاز سفر بهتر است از پزشکتان وقت بگیرید و آزمایش خون بدهید. اگر مبتلا به کم خونی باشید، باید این مشکل را پیش از سفرتان حل کنید. این مسئله برای سلامتی شما بسیار حائز اهمیت است. چرا که این گلبول های قرمز خون هستند که وظیفه اکسیژن رسانی به اندام های بدن را برعهده دارند.

عوامل زیادی سبب کم خونی می شوند که یکی از آنها کمبود آهن است. کمبود ویتامین بی هم ممکن است به کم خونی منجر گردد. در صورتی که چنین مسئله ای داشتید، پزشک مکمل های ویتامین بی و آهن تجویز می نماید.

میزان زیادی آب بنوشید. کاهش آب بدن، توانایی بدن شما برای سازگاری با ارتفاعات بالا را کاهش می دهد. روزانه 2 تا 3 لیتر آب بنوشید. این رویه را از روز قبل از سفر آغاز کنید. هنگام صعود، چند لیتر آب بیشتر همراه ببرید.

از خوردن نوشیدنی های الکلی به خصوص در 48 ساعت اول، اکیدا خودداری کنید. الکل میزان تنفس و فعالیت بدنی شما را کاهش می دهد و سبب کاهش آب بدن می گردد.

از خوردن محصولات کافئین دار هم اجتناب کنید. نوشابه های انرژی زا و نوشیدنی های گازدار مصرف نکنید. کافئین به کم شدن آب بدن و عضلات منجر می گردد.

غذای مناسب بخورید. بعضی مواد غذایی هستند که باید برای آماده سازی بدن و پیشگیری از ارتفاع زدگی مصرف کنید. تحقیقات نشان داده است که رژیم های غذایی پر کربوهیدرات به کاهش علائم ارتفاع زدگی یاری می نمایند و موجب بهبود عملکرد بدن می شوند. کربوهیدرات ها می توانند تعادل انرژی در بدن را بهبود ببخشند. در دوره سازگاری و قبل از آن، رژیم غذایی پرکربوهیدرات را دنبال کنید. این رژیم شامل انواع پاستا، نان، میوه ها و غذاهایی بر پایه سیب زمینی هستند.

یکی دیگر از مواد غذایی مفید برای سازگاری بدن با ارتفاع، مواد غذایی غنی از پتاسیم هستند. کلم بروکلی، موز، آووکادو، طالبی، کرفس، انواع سبزیجات، سبوس، شکلات، خرما، میوه های خشک، سیب زمینی و گوجه را در رژیم غذایی خود بگنجانید.

از مصرف بیش از مقدار نمک هم خودداری کنید. مصرف بیش از حد نمک به از دست رفتن آب بافت های بدن منجر می گردد.

همواره با یک یا چند نفر همراه به ارتفاعات سفر کنید. به خصوص اگر بار اولتان است یا سابقه ارتفاع زدگی دارید. در این صورت اگر برای هر یک از شما مسئله ای پیش بیاید دیگران می توانند با انتقال فرد به ارتفاعات پایین تر به بهبود علائم بیماری یاری نمایند. در شرایط حادتر هم همراهان می توانند گروه های امداد و نجات را خبر نمایند.

علاوه بر ارتفاع زدگی ممکن است مسائل دیگری هم در ارتفاعات برای شما پیش بیاید. یکی از آنها، آفتاب سوختگی است.

شاید تا به حال تجربه نموده باشید که در ارتفاعات، آسمان آبی تر از همواره به نظر می رسد. این به علت کم شدن بخار آب موجود در هوا است. اما در این ارتفاع این نکته را هم مد نظر داشته باشید که حفاظت از شما در برابر تابش آفتاب، 25 درصد کاهش پیدا می نماید. بنابراین باید استفاده از ضدآفتاب با SPF 30 به بالا به میزان کافی را نباید فراموش کنید. استفاده از عینک آفتابی و بالم لب هم برای حفاظت از چشم و لب های شما در مقابل تابش آفتاب، ضروری هستند.

نوسان آب و هوا را در نظر بگیرید. روزهای گرم و شب های سرد در انتظار شما هستند. بنابراین از قبل به فکر پوشش اضافه باشید.